Het lijflied van de Paarse Pimpernellen .
Hopsa, Heisasa
Pimpernellen varia
Paarse jurken, rode hoeden
Dat doet niet veel smaak vermoeden!
Maar dat dondert ons geen zier,
Wij gaan vrolijk aan de zwier!
Paars Victoria!
Proost in de gloria !!!
Paars,Paars,Paars....Pimpelpaars !!!!!!
"Waarschuwing" - Jenny Joseph
Wanneer ik oud ben ga ik paarse jurken kopenen
zal daar ook een rode hoed bij doen.
Dat staat me niet, maar ik zie mezelf al lopenen
ik verspil mijn staatspensioen
aan drank en handschoenen met knopen.
Op maffe muilen loop ik door de warenhuizenen
graai baldadig gratis monsters bij elkaar.
Ik druk op bellen tot mijn oren suizen;
ik ratel met met stok langs stalen buizen
en als ik moe word zit ik op 't trottoir.
Geen regels kunnen mij nog overbluffen;
ik reken af met mijn beschaafde jeugd.
Ik ga op sloffen door de plassen plenzen,
ik jat bloemen uit de tuin van vreemde mensen.
Opvallen wordt voor mij een deugd
en ik ga ook proberen om te tuffen!
When I am an old woman I shall wear purple
With a red hat which doesn't go, and doesn't suit me.
And I shall spend my pension on brandy and summer gloves
And satin sandles, and say we've no money for butter.
I shall sit down on the pavement when I'm tired
And gobble up samples in shops and press alarm bells
And run my stick along the public railings
And make up for the sobriety of my youth.
I shall go out in my slippers in the rain
And pick flowers in other people's gardens
And learn to spit.
But maybe I ought to practice a little now?
So people who know me are not too shocked and surprised
When suddenly I am old, and start to wear purple
Life should NOT be a journey to the grave with the intention of arriving
safely in an attractive and well preserved body,
but rather to skid in sideways, chocolate in one hand, wine in the other,
body thoroughly used up, totally worn out and screaming
"WOO HOO what a ride!"
Het volgende gedicht is al in verschillende bladen gepubliceerd.
Ook op de websites van andere chapters staat het vermeld:
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen,
net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn man zei "het is misschien gek...
maar jouw kop past niet meer bij je nek
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak.
Nou mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.
De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag
want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke prammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen
minstens zo'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zat wel heel strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer zo op zijn gemak,
want op straat riepen jongens "ga je lekker,.... ouwe zak".
Nou toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmenen
in het fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,
tot hij zonder reden in de sauna overleed!
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen...
Dames, laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken
Met gladgestreken nekken
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen,
echte schoonheid zit van binnen!
Dit is ook een bekende van veel Red Hat sites, maar hij blijft leuk:
Stof
Je kunt stof afnemen, maar je tijd ook gebruiken
om te wandelen, te klimmen of naar parels te duiken!
muziek te beluisteren, vrienden te verblijden,
boeken te lezen, je leven te leiden.
Je kunt stof afnemen, maar de wereld ligt daar
met de zon in je ogen, de wind in je haar!
Dwarrelende sneeuw, weer of geen weer,
Elke dag komt maar één keer.
Je kunt stof afnemen, maar vergeet geen moment
dat de ouderdom geen genade kent.
Wanneer je gaat, en je zult gaan,
dan zul je zelf tot stof vergaan.
OVERBODIG OF BROODNODIG??
Ouderen niets meer waard ????
Hoezo?We zijn een goudmijn.
We hebben zilver in onze haren,
Goud in onze tanden,
Gas in onze darmen,
En stenen in onze nieren,
Soms lood in onze schoenen,
Kalk in onze nagels,
Staal in onze heupen,
Plastic in onze knieën
Soms vol met medicijnen,.
Lijken we wel een goudmijn!!!
Een land met zoveel mineralen
Zal het jaar 3000 wel halen
Daarom gaan we fier door het leven!
Nemen kritiek op als een spons.
Want door zoveel rijkdom,
DRIJFT DE ECONOMIE OP ONS !!!!!